Bojalar guruhi - Achchiq hayot matni

To’ylar muborak, baxtli bo’lgin albat,
Sevgan yoringga munosib bo’l faqat.
Menga esa sabru toqat tila,
Axir mening yuragim qonga to’la.

Achiq hayot, dil esa benajot,
Bevafolarning dastidan voy-dod.
Ketar bo’ldim, man uchar bo’ldim,
Osmonlarga man ketar bo’ldim.

Bir qaraganda armonsizdaymiz,
Ammo yurak dodiga biz chidaymiz.
Yarangizni yangilash yo’q niyat,
Buning barchasi oddiy haqiqat.

Kimdnidir yonida yor-dilbandi bor,
Ammo ular zarra mablag’ga zor.
Kimnidir davlati, qudrati zo’r,
Unga topilmas bir merosxo’r.

Achchiq hayot, dil benajot,
Achchiq, ayanchli hayot, inson umidi barbod.
Achchiq hayot, dil benajot,
Achchiq, ayanchli hayot, yashash qonuni shudir nahot?
Shudir nahot?

Mana bir misol: baxtim topdi zavol,
Sevib so’ng kuyib bo’ldimku behol.
Muhabbatning qudratin anglamasdan,
Boylikka uchding-ketding o’ylamasdan.

O’zganing davlati senga changal,
Nahotki insondan oltin afzal?
Odamlar borin pulga qaratgan,
Pul insonni emas, inson pulni yaratgan!

Achchiq hayot, dil benajot,
Achchiq, ayanchli hayot, inson umidi barbod.
Achchiq hayot, dil benajot,
Achchiq, ayanchli hayot, yashash qonuni shudir nahot?
Shudir nahot?

Nolimayman, nolish gunoh erur,
Avvalo zamin uzra man borimga shukur.
Balki bu sinov, unda yo’q ayov,
Inson umidi yonadi go’yoki olov.

Halol nima, harom nima ajratolmasdan,

Yolg’ondan uyalmasdan, insofin ayamasdan,
Dunyoda odam yashar bir-biridan talashar,
Gunohim nima deb yana uyalmasdan so’rashar.

Achchiq hayot, dil benajot,
Achchiq, ayanchli hayot, inson umidi barbod.
Achchiq hayot, dil benajot,
Achchiq, ayanchli hayot, yashash qonuni shudir nahot?

Armon-armon ketidan esa darmon,
Kelavermas sira-a, nega unaqa?
Oradan bir necha oy vaqt o’tarda ketar,
Bag’rimni yaralab telefon jiringlar:

Asalim, sog’indim, ko’rishaylik deyabsan,
Ahmoq, qaysi dard bilan bezovtalanasan?
Endi seni ering bor, san bo’lajak ona,
Hech bo’lmasa vujudingdagi bolangni o’yla!

(Achiq-achchiq, achchiq-ayanchli hayot,
Shudir nahot?
Achiq-achchiq, achchiq-dardli hayot-a…)

Божалар гуруҳи - Аччиқ ҳаёт

Тўйлар муборак, бахтли бўлгин албат,
Севган ёрингга муносиб бўл фақат.
Менга эса сабру тоқат тила,
Ахир менинг юрагим қонга тўла.

Ачиқ ҳаёт, дил эса бенажот,
Бевафоларнинг дастидан вой-дод.
Кетар бўлдим, ман учар бўлдим,
Осмонларга ман кетар бўлдим.

Бир қараганда армонсиздаймиз,
Аммо юрак додига биз чидаймиз.
Ярангизни янгилаш йўқ ният,
Бунинг барчаси оддий ҳақиқат.

Кимднидир ёнида ёр-дилбанди бор,
Аммо улар зарра маблағга зор.
Кимнидир давлати, қудрати зўр,
Унга топилмас бир меросхўр.

Аччиқ ҳаёт, дил бенажот,
Аччиқ, аянчли ҳаёт, инсон умиди барбод.
Аччиқ ҳаёт, дил бенажот,
Аччиқ, аянчли ҳаёт, яшаш қонуни шудир наҳот?
Шудир наҳот?

Мана бир мисол: бахтим топди завол,
Севиб сўнг куйиб бўлдимку беҳол.
Муҳаббатнинг қудратин англамасдан,
Бойликка учдинг-кетдинг ўйламасдан.

Ўзганинг давлати сенга чангал,
Наҳотки инсондан олтин афзал?
Одамлар борин пулга қаратган,
Пул инсонни эмас, инсон пулни яратган!

Аччиқ ҳаёт, дил бенажот,
Аччиқ, аянчли ҳаёт, инсон умиди барбод.
Аччиқ ҳаёт, дил бенажот,
Аччиқ, аянчли ҳаёт, яшаш қонуни шудир наҳот?
Шудир наҳот?

Нолимайман, нолиш гуноҳ эрур,
Аввало замин узра ман боримга шукур.
Балки бу синов, унда йўқ аёв,
Инсон умиди ёнади гўёки олов.

Ҳалол нима, ҳаром нима ажратолмасдан,
Ёлғондан уялмасдан, инсофин аямасдан,
Дунёда одам яшар бир-биридан талашар,
Гуноҳим нима деб яна уялмасдан сўрашар.

Аччиқ ҳаёт, дил бенажот,
Аччиқ, аянчли ҳаёт, инсон умиди барбод.
Аччиқ ҳаёт, дил бенажот,
Аччиқ, аянчли ҳаёт, яшаш қонуни шудир наҳот?

Армон-армон кетидан эса дармон,
Келавермас сира-а, нега унақа?
Орадан бир неча ой вақт ўтарда кетар,
Бағримни яралаб телефон жиринглар:

Асалим, соғиндим, кўришайлик деябсан,
Аҳмоқ, қайси дард билан безовталанасан?
Энди сени эринг бор, сан бўлажак она,
Ҳеч бўлмаса вужудингдаги болангни ўйла!

(Ачиқ-аччиқ, аччиқ-аянчли ҳаёт,
Шудир наҳот?
Ачиқ-аччиқ, аччиқ-дардли ҳаёт-а…)