Tun kecha oqshomlar hayolimdasiz
Bir quvonch tatimas uzoqlardasiz
Sizga qo‘lim yetmas yetmaydi mangu
Siz endi o‘zgani quchog‘idasiz
Xato qilib hayotning
sharob-u zahrin ichdim
Ravon yo‘llari qolib
tikonzorini kechdim
Kulib boqmadi taqdir
azobga bag‘rim ochdim
Xudo bergan umrimni
tosh ko‘chalarga sochdim
To‘rt devorning ichida dunyo
Umidimda bermadi sado
Ko‘zim g‘amga to‘lmasdi
Ko‘nglim hazon bo‘lmasdi
Do‘stim sotmasa sirim
G‘animlarim bilmasdi
Ko‘zlaringni daryosida
Toshqin bo‘lib oqib ketsam
Shahnozam
Sochlaringni jilosida
Endi siz deb boshimni
Toshga urib yormayman
Sindirsa ham boshimni
To‘yingizga bormayman
O‘tkazaman muhabbatga zor
Qon yutib har lahzani jonim
Sansiz kunu tunlarim azob
Mansiz yashash mazzami jonim
Bugun dilim og‘ritdilar
Yuragimni yedilar ona
Og‘ir og‘ir yomon og‘ir
Nima desa dedilar ona
Yuragimiz tosh ekan
Bir birimizni yo‘qlashga yaramadik
Yo‘llarimiz to‘la tikan
Ortimizga bir marta ham qaramadik
Yana savol ezib borar tinmay yuragimni
Saroblarga aylantirar ortzu tilagimni
Devonamizmi, begonamizmi
Ko‘p qiynamay so‘ngi so‘zing ayt